Jestem matką blogerką - wiem lepiej!.

Na wstępie chce zaznaczyć żę nie chce nikogo oceniać, nikomu robić koło pióra to jedynie moje spostrzeżenia ogólne i wnioski wyciągnięte po przeczytaniu kilku artykułów na mniej lub bardziej znanych blogach .

W moim mniemaniu mój blog typowo rodzinny nie jest,choć ewoluuje w tym kierunku. Nie piszę na nim od narodzin mojego dziecka o tym jak życie się zmienia, jak mała rośnie, co je, pije jakich pieluch używa, czy ząbkuje i jakie kupki robi.(więc może nie powinnam się wypowiadać) .Bo myślę że na tym życiowy, matczyny blogoświat polega aby o tym co się czuje w środku pisać (jeśli nie to mnie poprawcie). Lubię czytać i patrzeć jak to u innych mam bywa, jak sobie radzą z dnia na dzień ze swoim powołaniem i jak swoich ideałów bronią.
Jednak zauważyłam w ostatnim czasie, dziwny psychologiczny przymus wykorzystywany na blogach matek wobec czytelników którzy tam zaglądają. Jeśli już komentujesz musisz mieć takie zdanie jak ja, bo krytyki nie znies.
I może to fala...
od "kominkowa" , który mocno trzewi swoich komentatorów "twierdząc że jego blog jego królestwo i publikuje tylko komy które mu pasują " Taka dyktatura bez kompromisów i wszystko ma być tak jak władca sobie widzi, ale on bardziej demokratyczny bywa.

 Zdziwiło mnie ta komercyjność i pisanie mocnych kontrowersyjnych tekstów przez matki blogerki(często o podobnej treści takie ściągactwo występuje), które wiekszej rzeszy czytelniczkom chcą w pewien sposób narzucić sposób ŻYCIA i WYCHOWYWANIA dzieci .
 No proszę was, jak dziewczyna mająca dwadzieścia lat , pierwsze dziecko w wieku raczkującym chce mi powiedzieć że wie lepiej jak wychować moją trójkę dzieci, to ja przepraszam.
I to że ma magistra , doktora czy inny  tytulik, nic tu do cholery nie zmieni bo bycie matką to nie nauka w szkole, co to można w podręczniku przeczytać i zastosować na dziecku. Co się sprawdza u jednych , nie koniecznie wyjdzie na dobre u innych, bo i środowisko i okoliczności życiowe i dzieci są inne.
A życie jest życiem i często okazuje się że nasze ideologie mają się do niego nijak.
Blogi odbierane są w ostatnich czasach jako jedne z lepszych źródeł informacji , kreują opiniotwórcze społeczeństwo internetowe , z którego korzysta coraz szersza rzesza młodych matek.
Niestety takie samozwańcze psycholożki od dobrego wychowania dziecka , potrafią nieźle namieszać w głowie młodych i niedoświadczonych osób.
 Jednak im chodzi jedynie na stworzeniu grona fanów(mam) ,które będą przytakiwać i bezgranicznie ufać "matce blogerce" co  daje jej w blogosferze wykreowany obraz idealnej kobiety, matki i poczucie władzy(które z kolei potrzebne jest do kreowania obrazu matki marketingowca ).

Ja nie widzę w tym nic dobrego, niczego co pomogłoby młodym mamom kierować się swoją intuicją, sercem, własnym rozumem i przede wszystkim rozsądkiem.

Na szczęście jest wiele super blogowych mam, które "bez lukru" i obłudy, przez pryzmat swoich rzeczywistych doświadczeń pokazują innym kobietom jak MOŻNA(nie trzeba) być mamą.
Jak rozpoznać takie blogi??
Przejrzyjcie komentarze, na tych blogach znajdziecie słowa :
-konstruktywnej krytyki(nikt ich nie kasuje) - i adekwatne inteligentne odpowiedzi, podparte głosem doświadczenia.
-podziękowania wdzięcznych kobiet, które mają współodczucie i wiedzą że nie są w "akcji" same.

Często w komentarzach do wpisów u takich niedyktatorskich blogerek, rozwija się prawdziwa długa -druga dyskusja (gęsto nie na temat wpisowy ;)) , w której blogerka aktywnie bierze udział.

O wielu  sprawach specjalnie nie piszę co by mnie ktoś nie posądził że pije do niego....po prostu stwierdzam że wole blogową demokrację a nie dyktaturę, ale co kto woli i jak komu pasi.
I zapewne ktoś mi tu zaraz napiszę, że jak mi przesadzają , to zapewne zazdroszczę(no raczej nie ma czego) itp. albo żebym nie zaglądała na takie.... No to piszę że jak wyłapuję swoim sitem to nie zaglądam.

A Was czasem drażni władczy styl blogowy?? Spotkałyście się z takimi mamowymi blogami??