Dla mężów żon niepracujących...porad kilka

Ilu. Joanna Grochocka źródło

Mężu żony pozornie niepracującej: 

                                

 Zacznij doceniać Swoją żonę

Pomóż jej odnaleźć szczęście w byciu żoną i matką. 

Praca w domu mimo, że nie dochodowa jest niezmiernie WAŻNA, zwłaszcza dla twojego zdrowia psychicznego. 

Pomyśl. Jeśli musiałbyś wracać do domu po ciężkiej pracy i sam sobie gotować, prać, sprzątać nie tylko po sobie, ale również za dzieci (czasem zwierzątka), opłacać rachunki, robić zakupy, pojechać z dziećmi do lekarza ….. Albo, co gorsza zatrudnić za swoje ciężko zarobione pieniądze obcą kobietę, która to za Ciebie zrobi (nie koniecznie uczciwie) nie mając do kogo pyska otworzyć (rozmowa z dziećmi się nie liczy) to długo byś tak nie pociągnął.

Twoja żona często poświęca swoje potrzeby, na korzyść domowego budżetu, bo jest w stanie zrozumieć, że ciężko pracujesz i każdy grosz jest na wagę złota tak jak czas spędzony z Tobą.
Postaw się w jej sytuacji
– czy chciałbyś siedzieć w domu 24/24, 7 dni w tygodniu robiąc to co ona (czyt. Wykonując obowiązki domowe). Słuchając płaczu i marudzenia gawiedzi, ewentualnie trucia dupy przez sąsiadkę tudzież teściową. Spróbuj chociaż przez godzinę posłuchać płyty z nagraniem” tato tato, tato, tato, tato, TATOOOOOO……..” Uzyskasz podobny efekt – twoja żona słucha takich płyt cały dzień i to w różnym natężeniu (a o skali decybeli twoich pociech często nie masz nawet pojęcia) myślisz, że dasz radę??
- Nie wspomnę o wycieraniu smarków, kupek, sików i innych "dzieciowych" wydzielin, które jak mniemam przyprawiają cię o mdłości. Uwierz ją też, ale jest twarda. 

 Pomyśl o jej pracy w domu, jak o pracy na etacie w TWOJEJ firmie, pracownik powinien dostawać wynagrodzenie, zaplecze socjalne, ubezpieczenie zdrowotne i przede wszystkim przysługuje mu URLOP. Jeśli jesteście w normalnym związku to dla twojej żony 3 pierwsze warunki są naturalnie mniej ważne, za to ten ostatni jest obowiązkowy. Wyślij swoją żonę na przymusowy odpoczynek, chociaż raz w miesiącu (zorganizuj jej dzień bez dzieci i obowiązków) a jeśli chcesz być najlepszym pracodawcom pomyśl o dodatkowym wynagrodzeniu za nadgodziny a ręczę, że żona odpłaci ci najlepiej jak potrafi. (Uważaj -jeśli planujesz "wymówić jej umowę", może cię to wiele kosztować, "zła" żona jest bardziej "pożądliwa" niż modliszka.

Słuchaj uważnie, co mówi twoja żona, – jeśli w jakimś zdaniu usłyszysz, że ma dość (uwaga to alarm) – Ona SERIO ma dość i musisz się liczyć z tym, że jeśli nie zmienisz czegoś w jej codzienności ( nie odciążysz, nie dasz urlopu, czasem wystarczy wspólny wypad do kina) to ona sama tego dokona, aczkolwiek możesz się spodziewać, że nie uwzględni Ciebie w tych planach).

Nie marudź zbyt często - nie tylko ty jesteś zmęczony. Siedzenie w domu tylko pozornie nie męczy - nie jest to zmęczenie fizyczne a psychiczne, pamiętaj, że takie obciążenie może skończyć się depresją a to już poważna sprawa, dlatego czyt.: wyżej ;) i pytaj żonę jak jej minął dzień. Daj jej się wygadać, po marudzić, ponarzekać - przytakuj, przytul i pochwal, że jest dzielna. To zawsze działa na żony, ale musisz być w tej roli prawdziwy,  patrz jej w oczy (lub jeśli wolisz rzucaj spojrzenie w jej kierunku) a nie w telewizor, jeśli wczuje fałsz w twoim współ zrozumieniu to grozi ci lawina.

I zapamiętaj twoja żona i bez twoich wyrzutów czuje się często bezproduktywna, zagubiona, bezsilna, zdołowana, wypalona, sfrustrowana i wcale nie jest jej łatwo żyć "na twój rachunek”. 

A jeśli uważasz, że twoja żona powinna podjąć pracę, to nie rób jej aluzji, awantur nie dobijaj, tylko pomóż podjąć odpowiednie kroki. 

 Po długiej przerwie zawodowej, ewentualnie, jeśli nigdy nie pracowała - to bardzo trudne. Mimo, że twoja kobieta może wydawać się super matką i żoną, która na co dzień w idealny sposób organizuje Wam życie i dba o wszelkie szczegóły, może nie czuć się na siłach (SAMA) w tak pozornie łatwej sprawie (DLA CIEBIE) jak podjęcie pracy poza domem. 
 Ogólnie znalezienie pracy w tych czasach nie jest łatwe a  dla kobiet, które od zawsze siedziały w domu, problem urasta do rangi niewykonalnego zadania.

Składa się na to wiele aspektów i drogi mężu nie chodzi o to, że twojej żonie "dobrze nie pracować", czy tak "jest łatwiej" lub, co gorsza w twoich oczach "ona leży i pachnie za twoją kasę".

 Nie, nie, jestem pewna, że chciałaby pracować i wyrwać się z domowych pieleszy. Jednak Twoja żona się boi. Tak po ludzku, boi się i to właśnie TY powinieneś pomóc jej przezwyciężyć jej te lęki. Zapewnić, że pomożesz w domowych obowiązkach, jeśli to możliwe idź z nią na zakupy powinna wzbogacić swoją garderobę, podsuń pomysł kosmetyczki, fryzjera (możesz o to poprosić jej przyjaciółkę, siostrę lub dobrą znajomą, jeśli nie czujesz się na siłach) twoja żona poczuje się dzięki takim zabiegom bardziej dowartościowana i możliwe, że ułatwi jej to pierwsze kroki. Zainwestuj w swoją żonę, dobre inwestycje przynoszą lepsze zyski. Pomóż znaleźć jej wymarzoną pracę, porozmawiaj z nią. Zapytaj co chciałaby robić, jakie stanowisko pracy by ją satysfakcjonowało?? Podpowiedź coś.

 Bardzo możliwe, że z powodu długiej przerwy jej kwalifikacje są niewystarczające ( co też powoduje obawy przy podjęciu decyzji) może wspólnie znajdziecie jakiś ciekawy kurs, szkolenie, itp.??

A może wymyślicie jakiś domowy biznes, który pozwoli pogodzić jej rolę matki i żon zarabiającej? W takiej koncepcji też potrzebna jest twoja pomoc. Może nawet bardziej niż w pracy poza domem. 
Przede wszystkim, nie naciskaj i nie rób niczego na siłę i przeciw swojej żonie.
 Pamiętaj tak naprawdę masz skarb w domu, mimo, że nie zarabia - ciężko pracuje,(choć tych efektów nie widać, co ją szczególnie dobija) 

A tak na koniec mężu zrób kalkulacje, co ci się bardziej opłaca??
 Żona w domu? (Obiadki, czyste koszule i seks) Czy żona harująca? (Więcej kasy,  żarcie na telefon i jej wieczny brak czasu na dom, dzieci, Ciebie i seks) ;)