Tato? Dlaczego nie kupiłeś mi kwiatka?

"Mój mąż z okazji Dnia Kobiet kupił kwiaty naszym córeczkom (4 i 11 lat). Uważam, że to przesada. Ich święto to Dzień Dziecka. Czy ja się czepiam czy mam rację?"

To jedno z pytań które padło na Facebook-owym profilu Doroty Zawadzkiej.
 Nie znam kobiety, która zadała to pytanie, nie znam jej doświadczeń, życia i motywu zadanego pytania.
Jednak chciałabym Wam przytoczyć moje zdanie, odnośnie ....nie! Nie dnia kobiet, a tego kim jest tata  w życiu dziewczynki, albo o jednym z aspektów bycia tatą córki.

Ale najpierw kilka spostrzeżeń odnośnie pytania:

Dlaczego ta "przesada" ?
Wejdźmy w buty mamy, która dookoła bombardowana jest wizerunkiem "małej dorosłej". Ogląda w tv małe miss, gdzie amerykańskie matki, swoje 3,4-5 latki podrasowywują i tuningują na pokazy. Na reklamach nastoletnie dziewczynki wyglądają bardziej wyzywająco niż nie jedna dorosła kobieta a w telewizji krzyczą o coraz wcześniejszym dojrzewaniu .
  W jej mniemaniu znaczenie słowa i pojęcia kobieta...ma całkiem inny aspekt. Matka nadopiekuńcza chce ochronić swoją malutką kochaną córeczkę, jej dzieciątko przed zbyt szybkim przejściem w świat niebezpieczny i całkiem nieodpowiedni ...w świat dorosłych.

Jasne że mała dziewczynka nie jest dorosłą kobietą, ale...

...Dlaczego się czepia?
Gdyby nie napisała o tym dniu dziecka, byłabym skłonna uwierzyć w intencje matki nadopiekuńczej, która chce córeczki ochronić i dać im czas na dojrzenie do kobiecych kwestii.
 Jednak odbierając im poniekąd prawo do święta kobiet, i osadzając jedynie  w ramach "dziecko", odziera ich z "płciowości". Jak gdyby tylko ona miała prawo w tej rodzinie być płcią żeńską, a jej córki to rodzaj nijaki.
Idąc tokiem myślenia - dla kogo jakie święto, rodzice dzwoniący do dorosłych dzieci w Dzień Dziecka robią karygodny błąd.
Bo ich dorosłe dziecko, nie jest już dzieckiem!
A kobiety które urodziły dzieci, powinny świętować jedynie Dzień Matki ...bo po co  im ta kobiecość?.

 Że może taki dżender , powiecie? chyba że...

...Zazdrość?
Takich odpowiedzi padło  w komentarzach kilka i poniekąd mogą mieć dość spore odzwierciedlenie w myśleniu mamy w danej kwestii.
  Delikatna rywalizacja, matka vs. córka (szczególnie nastoletnia) to całkiem naturalna kolej rzeczy.
 Są jednak kobiety, które wiecznie walczą z córkami o względy jedynego mężczyzny w domu.
A zazdrość matki przybiera chore wyobrażenie o córce rywalce, która zawłaszcza teren, który kiedyś należał jedynie do niej. Dzieje się tak szczególnie gdy tato bardzo kocha córkę/córki i daje do zrozumienia, że są ważne w jego życiu na równi z ich matką. (mama powinna być świadoma tego że ta miłość jej męża/ojca jest do obu całkowicie odmienne)
Ale gdy dorosła kobieta, odbiera relację "córka- ojciec" jako "kobieta-mężczyzna", w dosłownym tego słowa znaczeniu ,to coś tu jest nie tak.
Albo miała problemy w relacjach ze swoim rodzicem,jest niedojrzała emocjonalnie lub nie do końca rozumie rolę ojca i swoją w wychowaniu córek.

Tata.
W ostatnich latach obraz ojca, zaczyna mieć, w ogólnym zarysie rodziny bardziej rodzicielski wymiar.
To nie tylko partner, wszystko robiącej w domu i przy dzieciach matki, który ma za zadanie jedynie utrzymać rodzinę, a po powrocie do domu być wymagającym wszelakiej obsługi , rygorystycznym "meblem".
 Ojciec to znający wyzwania współczesnej rodziny mężczyzna, który na równi z matką, uczestniczy w wychowywaniu i przygotowywaniu dziecka do samodzielnego życia.
Wow cudnie nie? Jednak ja nie o tym chciałam

Ojciec córki ma nie lada wyzwanie w tym uczestnictwie. Bo o ile może zrozumieć potrzeby emocjonalne i rozwojowe syna, o tyle z córką, może być lekko zagubiony.
Oczywiście we wczesnym dzieciństwie i okresie wczesnoszkolnym nie jest, aż tak pod górkę, sprawa zaczyna komplikować się w czasie dorastania. Dla niejednego z mężczyzn(a i dla mam) ten czas jest prawdziwym egzaminem z dojrzałości, taką maturą rodzicielską.

Czemu o tym piszę?
Bo pytanie tej jak mi się wydaje "zagubionej" mamy, pokazuje jak jej mąż tę maturę zaczyna.
Tata dla każdej dziewczynki, w  zdrowym związku jest pierwszym przedstawicielem odmiennej płci, (głupio to i strasznie brzmi, ale czytajcie dalej) w którego oczach ona się przegląda.
  Od tego jak  tata,  będzie je  uczył, szacunku do siebie,do swojej płci (weźmy tu w cudzysłów słowo) i "kobiecości", będzie zależało, jak będą postrzegać siebie w późniejszym czasie.
Między innymi, przez ten niby banalny kwiatek, przez to jak będzie z nimi rozmawiał na ważne dla nich tematy, przez zauważenie nowej sukienki, czy ładnej fryzury i pochwalenie ładnego wyglądu.
Budowanie własnej wartości, również w oparciu o postawę ojca, jest bardzo potrzebne w procesie dorastania i późniejszych relacjach damsko- męskich w dorosłym życiu. To właśnie tata jest pierwszym najważniejszym mężczyzną w życiu córki.
 I żadna mama, nie powinna im tego odbierać, demonizując znaczenie kobiecości.

 Do tej mamy.
Ponadto droga mamo, znaczenie kulturowe świąt ewoluuje, tak jak cały świat i nie należy trzymać się sztywno reguł ich wyznaczających (niektórzy w ogóle nie obchodzą większości takich świąt).
 Moim skromnym zdaniem mąż zachował się bardzo, odpowiedzialnie i szarmancko.
Wszak, córki mogły zapytać "Dlaczego, tata nie kupił kwiatów dla nas? " "Dlaczego, o nas zapomniał?" Odpowiesz im, że to święto tylko dla dorosłych i tata nie musi brać ich pod uwagę? A tak w ogóle to twoje święto?
 To byłoby słabe, o ile czterolatka mogłaby,  puścić tekst mimo uszu, to już starszej dałabyś niezłego kopa.
A poza tym, to był wybór twojego męża , nie nad wszystkim w ich relacjach musisz mieć kontrolę, miał do tego prawo. Większy luz pozwoli zrozumieć intencje męża.Pozdrawiam.




Rodzice córeczek.
Jak to jest z tym 8marca u Was?